گلاله خوشگل من سلام

درد دل منو گلاله

گلاله خوشگل من سلام

درد دل منو گلاله

،سلام

شنیدام سلام سلامتی میاوردنوشتهای تنهایی من

صدها سلام به تو ای غریبه ،سلام

نمی دانم از کجا آمدی ولی می دانم که درست آمدی .بیا دل من مال توست ،تعجب نکن ،از چشمهایت می شود  فهمید که آمدی تا در دل من خانه کنی ،پس بنشین که قلب من خانه توست.

وقتی که می روی این خانه برای تو تنگ است ،پس خودت را از من دریغ نکن.

گریه کنم تا باور کنی.

که عشق آسان نمود اول درست ،ولی نه برانوشتهای تنهایی منی دل تکه پاره من.

قول دادم که دیگر مست نشوم ،می دانی که دروغ گفتم

 آخر کدامین چشم است که تو را ببیند و مست تو نشود.

من عاشقت هستم ،دوستت دارم ،چون همیشه نمره عشقم بیست بوده و هست.

کاش همه آن چیزی که می خواستم را می توانستم بنویسم

صدایی ناکام

 

آسمان آبی بود و نسیمی در راه

برگ انگور افتاد

و صدایی ناکام...

هوش خود را بسپار

که در آن دم تو از فکر زمان بی خبری

لحظه ای رنگ گرفت

اوج هستن این جاست

به زمان خیره مشو

«لحظه ها رفتنی اند»

و صدایی پیچید

باز برگی افتاد