قویی که شنا میکرد در برکه ی چشمانت / موجی که رها میشد در بستر چشمانت / قلبی که نفس میزد در دام گریبانت / من بودم و خواهم بود همواره پریشانت
اشک شیرین من از خنده دل انگیزترست / سر انگشت تو بر گونه ی من نوش ترست / تو به نرمی چو کشی دست بچشمان ترم / بوسم آن دست که از چشم ترم خوب ترست
اگر دست من بود "ی" را اینقدر میکشیدم تا صاف بشه ! بشه "ا" ! اون وقت هیچ چیز "بی تو" نبود ، همه چیز "با تو" میشد