عاشق و مجنونت شدم ناخونده مهمونت شدم
کلی پریشونت شدم اما بازم نیومدی
قهوه فنجونت شدم شمع تو شمع دونت شدم
خاک تو گلدونت شدم اما بازم نیومدی
برف زمستونت شدم رسوا و حیرونت شدم
چک چک ناودونت شدم اما بازم نیومدی
آفتاب و بارونت شدم اشکای غلتونت شدم
عطر گلابدونت شدم اما بازم نیومدی
ماه تو ایوونت شد خراب و ویرونت شدم
گل گلستونت شدم اما بازم نیومدی
سه ماه تابستونت شدم الوند و کارونت شدم
دشتای ایرونت شدم اما بازم نیومدی
دنا و هامونت شدم نزدیکتر از جونت شدم
رگت شدم ، خونت شدم اما بازم نیومدی
خادم و در بونت شدم اسیر زندونت شدم
گلاب کاشونت شدم اما بازم نیومدی
یه جوری مدیونت شدم سنگ خیابونت شدم
راهی میدونت شدم اما بازم نیومدی
تو سختی آسونت شدم تو دردا درمونت شدم
ناجی پنهونت شدم اما بازم نیومدی
لباس و سامونت شدم سارغ ایمونت شدم
چشمای گریونت شدم اما بازم نیومدی
لبای خندونت شدم گشنه شدی نونت شدم
آب فراوونت شدم اما بازم نیومدی
همیشه مجنونت شدم من نی چوپونت شدم
آب بیابونت شدم اما بازم نیومدی
شعرای ارزونت شدم عمری غزل خونت شدم
تسلیم قانونت شدم اما بازم نیومدی
کشته مژگونت شدم هلاک چشمونت شدم
رفتم و غربونت شدم اما بازم نیومدی
اگه قلبمو شکستی به فدای یک نگاهت
این منم چون گل پرپر که نشستم سر راهت
تو ببین غبار غم رو که نشسته بر نگاهم
اگه من نمردم از عشق تو بدون که رو سیاهم
اگه عاشقی یه درد، چه کسی آن درد رو ندیده
تو بگو کدوم عاشق، رنج دوری نکشیده
اگه عاشقی گناه، ما همه غرق گناهیم
میون این همه آدم، یه غریب و بی پناهیم
تو ببین به جرم عشقت، پرپروازم بستند
تو ندیدی من مغرور چه بی صدا شکستم
چه بگم وقتی که عاشق، زخمی تیغ هلاکه
همه بال و پر زدن هاش رقص مرگی روی خاک