خوش به حال آسمون که هر وقت دلش بگیره بی بهونه می باره ... به کسی توجه نمی کنه ... از کسی خجالت نمی کشه... می باره و می باره و... اینقدر می باره تا آبی شه... آفتابی شه...!!! کاش... کاش می شد مثل آسمون بود... کاش می شد وقتی دلت گرفت اونقدر بباری تا بالاخره آفتابی شی... بعدش هم انگار نه انگار که بارشی بوده!
یک روز می بوسمت ! فوقش خدا مرا می برد جهنم ! فوقش می شوم ابلیس ! آنوقت تو هم به خاطر این که یک « ابلیس » تو را بوسیده ، جهنمی می شوی ! جهنم که آمدی ، من آن جا پیدایت می کنم و از لج خدا هر روز می بوسمت ! وای خدا ! چه صفایی پیدا می کند جهنم ... !
بیایید خلاء اشتباهمان را با تکرار نکردن شان پر کنیم
یک روز زندگی روشن است و روز دیگر تاریک .باید از روز های روشن آنقدر نور بگیریم که در
روز ها ی تاریک روشن یاشیم.
زندگی را دوست بدار نه در پشت حصار افسوس گذشته هازندگی را دوست بدار مثل موج دریا،زندگی را دوست بدار مثل لبخندی زیبا!
زندگی بر دو قسم است،آنچه گذشت رویایی بیش نیست و آنچه هنوز نیامدهآرزویی بیش نیست