گلاله خوشگل من سلام
درد دل منو گلالهگلاله خوشگل من سلام
درد دل منو گلالهجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- شهریور 1392 4
- فروردین 1392 1
- بهمن 1391 8
- شهریور 1391 1
- بهمن 1390 1
- آبان 1390 4
- مهر 1390 2
- مرداد 1390 9
- تیر 1390 13
- خرداد 1390 17
- اردیبهشت 1390 9
- فروردین 1390 10
- مهر 1389 1
- فروردین 1389 8
- اسفند 1388 3
- بهمن 1388 5
- آذر 1388 4
- مهر 1388 4
- مرداد 1388 4
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 8
- اردیبهشت 1388 11
- فروردین 1388 9
- اسفند 1387 2
- بهمن 1387 10
- دی 1387 3
- آذر 1387 6
- آبان 1387 4
- شهریور 1387 3
- مرداد 1387 12
- تیر 1387 10
- خرداد 1387 19
- اردیبهشت 1387 18
- فروردین 1387 24
- اسفند 1386 10
- دی 1386 5
- آذر 1386 11
- آبان 1386 3
- مهر 1386 5
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 52
- تیر 1386 53
- خرداد 1386 40
- اردیبهشت 1386 6
- فروردین 1386 6
- اسفند 1385 12
- بهمن 1385 6
- دی 1385 8
- آذر 1385 4
- آبان 1385 28
آمار : 70233 بازدید
Powered by Blogsky
به دیدارم بیا هر شب...
به دیدارم بیا هر شب،
در این تنهائی تنها و تاریک ِ خدا مانند،
دلم تنگ است.
بیا ای روشن،ای روشن تر از لبخند.
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی ها.
دلم تنگ است.
بیا بنگر، چه غمگین و غریبانه،
در این ایوان سرپوشیده،وین تالاب مالامال،
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها.
و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی.
بیا،ای همگناهِ من در این برزخ.
بهشتم نیز و هم دوزخ.
به دیدارم بیا ،ای همگناه،ای مهربان با من،
که اینان زود می پوشند رو در خواب های بی گناهی ها.
و من می مانم و بیداد بی خوابی.
شب افتاده است و من تنها و تاریکم.
و در ایوان و در تالاب من دیریست در خوابند،
پرستوها و ماهی ها و آن نیلوفر آبی.
بیا ای مهربان با من!
بیا ای یاد مهتابی!
« مهدی اخوان ثالث »
سعید
چهارشنبه 13 خرداد‌ماه سال 1388 ساعت 08:13 ب.ظ
درتاریکی بی آغاز و پایان
دری در روشنی انتظارم رویید
خودم رادر پس در تنها نهادم
و به درون نهادم
اتاقی بی روزن تهی نگاهم را پر کرد
سایه ای در من فرود آمد
و همه شباهتم را در ناشناسی خود گم کرد
پس من کجا بودم ؟
شاید زندگی ام در جای گمشده ای نوسانداشت
و من انعکاسی بودم
که بی خودانه همه خلوت ها را به هم می زد
و در پایان همه رویاها درسایه بهتی فرو می رفت
من در پس در تنها مانده بودم
همیشه خودم را در پس یک در تنها دیده ام
گویی وجودم در پای این در جا مانده بود
در گنگی آن ریشه داشت
ایا زندگی ام صدایی بی پاسخ نبود ؟
در اتاق بی روزن انعکاسی سرگردان بود
و من درتاریکی خوابم برده بود
در ته خوابم خودم را پیدا کردم
و این هوشیاری خلوت خوابم را آلود
ایا این هوشیاری خطای تازه من بود ؟
در تاریکی بی آغاز و پایان
فکری در پس در تنها مانده بود
پس من کجا بودم ؟
حس کردم جایی به بیداری می رسم
همه وجودم رادر روشنی این بیداری تماشا کردم
ایامن سایه گمشده خطایی نبودم ؟
دراتاق بی روزن
انعکاسی نوسان داشت
پس من کجا بودم ؟
درتاریکی بی آغاز و پایان
بهتی در پس در تنها مانده بود
سهراب سپهری
روز مرد بر عزیزم مبارک امیدوارم که روزی هم به عزیزم روز پدر را هم تبریک بگویم به امید ان روز
قربونت برم جیگر طلا
روزگاریست که سودای بتان دین من است
غم این کارنشاط دل غمگین من است
دیدن روی تو را دیده جان بین باید
وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است