گلاله خوشگل من سلام

درد دل منو گلاله

گلاله خوشگل من سلام

درد دل منو گلاله

عطر رخسار تو را می بویم

من ستیزم همه مهر


              من شتابم همه شور است و

 امید من اگر قطره شوم

        در دل خاک من اگر سبزه شوم

                 بر سر کوه یا چو خورشید نشینم

 پس ابر تو مرا خواهی دید

        که ز دور

            عطر رخسار تو را می بویم

      من گریزم همه شوق
نظرات 1 + ارسال نظر
گلاله یکشنبه 3 خرداد‌ماه سال 1388 ساعت 07:31 ب.ظ

ای دلهای کوچک که سخت تب آلود و ناشکیبا می تپید و می زنید، با آرزوهایی سخت نیرومند و بی انتها، قلب من که زمانی بس دراز از هیجانها درخشیده و افروخته مانده، اکنون به خاکستر بدل شده و آتشهای خود را می پوشاند و پنهان می کند

به دیدارم بیا ،ای همگناه،ای مهربان با من،

که اینان زود می پوشند رو در خواب های بی گناهی ها.

و من می مانم و بیداد بی خوابی.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد