در نیمه شبی که خیالت خواب را از چشمانم ربوده

و عشقت سرودی را بر لبهایم جاری ساخته

تمام حرفهای دلم را برای تو می نویسم

با چشمانی اشکبار

و دلی دلتنگ

و لبی پر دعا

کاش بودی و میدیدی که دوری از تو اکنون دردناکترین غمی است که دلم را فرا گرفته

و دعا برای سلامتیت تنها لالایی ای که در شبهایم طنین انداز است

برای تو می نویسم

ای تنها امید گشودن چشمانم بر آفتاب

برای تو می نویسم

برای تویی که آمدی و دستهایت گرمابخش وجودم

و شانه هایت تکیه گاه خستگیم شدند

برای تویی که آمدی و با دم مسیحایی ات دل بشکسته از ناپاکی عشق را مرهم شدی

برای تویی که قلبت سرشار از عشق و وجودت سرشار از پاکی است

برای تویی که آمدی و به وجود عاشقم ارزش دادی

برای تویی که سنگ صبور حرفهای دل شدی

و با گرمای آغوش مهربانت احساس آشفته ام را آرامش بخشیدی

برای تو می نویسم

زیرا آموخته ام تنها برای تو نوشتن را

و به خاطر این یگانگی بر خود می بالم

زیرا تنها برای تو نوشتن است که خدا را بر صفحات دفترم و آرامش را بر سینه ام نقش می بندد

تنها برای تو می نویسم

تا بدانی قلب من تنها به عشق پاک تو می تپد

و تنها برای توست که زنده است

برای تو می نویسم

تا از درون این دست نوشته ها فریاد عاشقانه ی قلبم را بشنوی

که پیوسته نام تو را زمزمه میکند

و تمام وسعتش را به نام مقدس تو زینت بخشیده است

برای تو می نویسم

تمام نامه هایم را

شاید روزی به دستت برسد

و آن روز بدانی که چقدر دوستت داشته ام

ولی هیچ گاه قدرت و اجازه ی ابراز آن را نداشتم

برای تو می نویسم

تا وقتی آمدی بدانی که همیشه حرفهایی بود که یارای گفتنش نبود

آه چه زیباست آن لحظه ای که بیایی و

تمام دست نوشته هایم مجال ابراز بیابند

تا بدانی که همیشه حرفهایم زندانی بوده اند

و همیشه حصاری از دنیا و محدودیت های زمانه آنها را احاطه میکرد

و چه سخت است نهفتن درد بزرگی چون عشق

برای تو می نویسم

تا بتوانم در اینجا آزادانه فریاد بزنم و بگویم : دوستت دارم

و به تو افتخار میکنم

به درکت ، به پاکیت ، به مهربانیت ، به تواضعت ، به گذشتت ، به رفاقتت ، به معرفتت ، به بزرگواریت ، به استحکامت و به عشقت

برای تو می نویسم

اما ای کاش می توانستم همیشه و همه چیز را برای تو بنویسم