نمیدونم یادت می یاد موقعی که میرفتی با هم چه عهدی بستیم؟

من عهد بستم که هر هفته که از رفتنت گذشت من غم تنهائیم رو تو یه کتاب

 بنویسم و تو هم هر هفته یه بوته گل تو هر جائی که هستی بکاری تا که

دوباره بیای و امروز می بینم کسی که تو باهاش ازدواج کردی یه

باغ پر از گلای رنگارنگ داره و من هم یه کتاب پوسیده به اندازه

 شاهنامه...

  همیشه بودن توبرام سرابه نازنین

         همیشه قسمت من از تو یه خوابه نازنین

         تقدیم به.......تو که تنها ترین هستی برای من