دلا در عشق تو صد دفترستم |
|
که صد دفتر ز کونین ازبرستم |
منم آن بلبل گل ناشکفته |
|
که آذر در ته خاکسترستم |
دلم سوجه ز غصه وربریجه |
|
جفای دوست را خواهان ترستم |
مو آن عودم میان آتشستان |
|
که این نه آسمانها مجمرستم |
شد از نیل غم و ماتم دلم خون |
|
بچهره خوشتر از نیلوفرستم |
درین آلاله در کویش چو گلخن |
|
بداغ دل چو سوزان اخگرستم |
نه زورستم که با دشمن ستیزم |
|
نه بهر دوستان سیم و زرستم |
ز دوران گرچه پر بی جام عیشم |
|
ولی بی دوست خونین ساغرستم |
چرم دایم درین مرز و درین کشت |
|
که مرغ خوگر باغ و برستم |
منم طاهر که از عشق نکویان |
|
دلی لبریز خون اندر برستم |
در اندوه و شادی ، نام خدا را در دل گرامی بدار . به دنیا دل مبند ، و از آن نهراس ، زندگی خود را به خدا تقدیم کن ، آنگاه قلب خدا را خواهی یافت