گلاله خوشگل من سلام
درد دل منو گلالهگلاله خوشگل من سلام
درد دل منو گلالهجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- شهریور 1392 4
- فروردین 1392 1
- بهمن 1391 8
- شهریور 1391 1
- بهمن 1390 1
- آبان 1390 4
- مهر 1390 2
- مرداد 1390 9
- تیر 1390 13
- خرداد 1390 17
- اردیبهشت 1390 9
- فروردین 1390 10
- مهر 1389 1
- فروردین 1389 8
- اسفند 1388 3
- بهمن 1388 5
- آذر 1388 4
- مهر 1388 4
- مرداد 1388 4
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 8
- اردیبهشت 1388 11
- فروردین 1388 9
- اسفند 1387 2
- بهمن 1387 10
- دی 1387 3
- آذر 1387 6
- آبان 1387 4
- شهریور 1387 3
- مرداد 1387 12
- تیر 1387 10
- خرداد 1387 19
- اردیبهشت 1387 18
- فروردین 1387 24
- اسفند 1386 10
- دی 1386 5
- آذر 1386 11
- آبان 1386 3
- مهر 1386 5
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 52
- تیر 1386 53
- خرداد 1386 40
- اردیبهشت 1386 6
- فروردین 1386 6
- اسفند 1385 12
- بهمن 1385 6
- دی 1385 8
- آذر 1385 4
- آبان 1385 28
آمار : 70329 بازدید
Powered by Blogsky
تیک تاک ساعت فریاد مرگ ثانیه هاست، اما دوستی ها هیچ وقت نمیمیرند
و
عشق یعنی تشنه لب بودن در این دریای بی پایان
مرگ
و نجوایی از آشنایی که
پایان
این هم همه و غروبی است برای
من
در این فصل غمگین که آن را تمامی
نیست...
سعید
یکشنبه 17 تیر‌ماه سال 1386 ساعت 09:49 ب.ظ
زود رنگ خاکستری گرفت
و جاده تن خسته تر از هر دوی ما به امتداد خویش می نگرد
میدانی همسفر سهم من از روزگار شاید تبسمی کوتاست
و من به خود جفا میکنم که این لبخند ساده را نیز از خود میرانم
کاش روزی فرا می رسید که خستگی را ه را از تن به در می کردیم
تو بگو ناشکیبایی ام را بر شانه های کدامین مهربان ببارم؟
تو بگو بغض خیس چشمانم را بر گونه های خیس کدام دریا ببارم؟
هنوز ردپای مبهمی از زخم عشق در سینه ام می سوزند
هنوز هم به دنبال اویی میگردم که سالهاست گمشده است
سالها پیش دردی عمیق مرا در خویش تبخیر کرد
و امروز به ابرهای پرباران رسیدم