گلاله خوشگل من سلام

درد دل منو گلاله

گلاله خوشگل من سلام

درد دل منو گلاله

الا یا ایها الساقی ادر کأسا وناولهاکه عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

به بوی نافه ای کآخر صبا زان طره بگشایدزتاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هردمجرس فریاد می دارد که بربندید محملها

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گویدکه سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزلها

شب تاریک و بیم موج وگردابی چنین هایلکجا دانند حال ما سبکباران ساحلها

همه کارم ز خود کامی به بد نامی کشید آخرنهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفلها

حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظمتی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

سلام گلم

خیلی می خوامت عزیزم

نوشته هاتو خوندم تک تکشونو ؛وقتی داشتم می خوندمشون از خودم بیخود شدم احساس کردم تو هم کنارم نشستی نمی دونی جه حس خوبی بود

دوست دارم بیشتر از دیروز کمتر از فردا

 

                                                                              سعید

نظرات 1 + ارسال نظر
گلاله جمعه 1 تیر‌ماه سال 1386 ساعت 05:49 ب.ظ

سردی این نگاه رو بشکن فاصله سزای ما نیست
تو بمون واسه همیشه این جدایی یه جورایی حق ما نیست
حتی واسه یه لحظه میمیرم بی تو
من برات حرف میزنم تا بدونی که باهاتم تو خودت دلیل بودنی
بی تو شب سحرنمیشه میمیرم بی تو
من عشقت رو به همه دنیا نمیدم حتی یادت رو به کوه و دریا نمیدم
با تو میمونم واسه همیشه
اگر دنیا بخواد من و تو تنها بمونیم واست میمیرم جواب دنیا رو میدم با تو میمونم واسه همیشه
من عشقت رو به همه دنیا نمیدم حتی یادت رو ،آره یاد تو رو چه خوب چه بد حک میکنم توی تنهایی هام
وی خیابون توی ایوون هر جا میشینم تو رو میبینم میگم ای کاش پیشت میموندم بدون دلم رو بدجور سوزوندی
کوه ها با هم اند تنهای اند
هم چو ما با همان تنهایان

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد