گلاله خوشگل من سلام

درد دل منو گلاله

گلاله خوشگل من سلام

درد دل منو گلاله

ساختم ....

ساختم ،
تا تو را داشته باشم
و ویران ، تا خودم را
پی می گیرم از هر سو
صدای ساختن و آوازِ فروریختنی
که به ترنمی از لحظه ها بدل می شود .
و می رسم تا تو،
که می سازی تا داشته باشی ام
و ویران تا خود را ...
نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] پنج‌شنبه 19 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 11:28 ب.ظ

گاه یک لبخند آنقدر عمیق میشود که گریه میکنم گاه یک نغمه آن قدر دست نیافتنی است که با آن زندگی میکنم گاه یک نگاه آن چنان سنگین است که چشمانم رهایش نمیکنند گاه یک عشق آن قدر ماندگار است که فراموشش نمیکنم
زندگی رسم خوشایندی نیست زندگی اجباراست لاجرم باید زیست

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد