ای مه تو چه می خواهی , زین بیش مرنجانم
طاقت ز کفم بردی , از خویش گریزانم
صد گلشن جان بینی , از خویش چو بگریزی
قربان شو و قربان کن, قربان به تو می دانم
در گوش فلک بنگر , آن حلقه ماه نو
ای جان جهان برگو, چون گوش به فرمانم
جانا به تو می بینم ، این جمله عالم را
من هیچ نمی خواهم, من هیچ نمی دانم
در سر، سر سودایت با دیده سر گفتم
گفتی غلطی بگذر وز گفته پشیمانم
آن خواجه تماشایی , خوش گفت به زیبایی
رخساره به کس ننمود , آن شاهد و می دانم
در برگ خزان بنگر , هر دم به دم دیگر
با جامه نو آید , می بینم و حیرانم
بلبل به رخش خواند آن نغمه شیدایی
کز روی نکو رویان , من نیز همان خوانم
افسرده و پژمرده کفر است به هر مذهب
در روی نکو دیدم , ایمان و مسلمانم
زین خلق پر از شکوه, ای مطرب خوش لهجه
برگیر و بزن سازی , تا باز غزل خوانم
ای جلوه ز خود بگذر, تا لام و الف بینی
در لام و الف بنگر , در هیچ پریشانم
اشعار ازجلوه ( فربود شکوهی)
زندگی خالی است ان را پر کن زندگی یک مشکل است با ان روبرو شو زندگی یک معادله است موازنه کن زندگی یک معما است ان را حل کن زندگی یک تجربه است ان را مرور کن زندگی یک مبارزه است قبول کن زندگی یک کشتی است با ان دریا نوردی کن زندگی یک سوال است ان را جواب بده زندگی یک موفقیت است لذت ببر. زندگی یک بازی است برنده و پیروز شو زندگی یک هدیه است ان را دریافت کن زندگی دعا است ان را مرتب بخوان زندگی درد است ان را تحمل کن زندگی یک دوربین است سعی کن با صورت خندان و شاد با ان روبرزندگی کن و لبخند بزن به خاطر آنهایی که:با لبخندت زندگی می کنن.از نفست آرام می گیرندوبه امیدت زنده هستند
تو میروی و من فقط نگاهت میکنم، تعجب نکن که چرا گریه نمیکنم، بی تو یک عمر فرصت برای گریستن دارم اما برای تماشای تو همین یک لحظه باقی است "
زندگی کن و لبخند بزن به خاطر آنهایی که:با لبخندت زندگی می کنن.از نفست آرام می گیرندوبه امیدت زنده هستند
بتو عادت دارم
مثل پروانه به آتش،مثل عابد به عبادت
و تو هر لحظه که از من دوری،من به ویرانگری فاصله می اندیشم
در کتاب احساس واژه فاصله یک فاجعه معنا شده است
تو توانایی آنرا داری که به این فاجعه پایان بخشی