سلام آنقدر حرف در دل دارم که نهایت ندارد، اما نمی دانم چرا توان ندارم که بنگارم...!؟
رسوای عالم شدم و دل هجران دیده خود را در جفای یار فراموشکار چون شمع لرزان نیمه تمام نثار کردم و به مستی قطرات اشک از دیده فرو ریختم تا شاید سازنده کائنات را دل بر این خلقت عاجز تیره بخت بسوزد و طرحی نو بریزد. رسوای عالم شدم و به مستی شکوه ها از خالق خود آغاز نهادم تا از فتنه های فتنه انگیزش درس عبرتی گرفته بر مشتی پوست و استخوان سخت نگیرد، آتشی از قطرات سوزان سرشک بر دیده آنقدر روان ساختم که شاید شعله های درخشانش این جسم نحیف را بسوزاند و از غم و اندوه یار آزادش سازد ولی افسوس که ...! بی تامل بیاندیشید و بی دلیل بنویسید، بی سبب نیست که گفته اند رسم عشق این است... لک لک ها و چلچله ها و کبوترهای این جهان با یکدیگر پیوند همیشگی می بندند، چگونه است که انسان، این اشرف مخلوقات قادر نیست با دل خود و دل یارش عهدی ببندد که هرگز گسستنی نباشد؟سبزه و گل با خاک تیره، زندگی با مرگ، روشنایی با ظلمت و بهار با زمستان، عهدی دائم دارند و هیچ قدرتی قادر نیست سبزه و گل را از خاک، زندگی را از مرگ، روشنایی را از تاریکی و بهار را از زمستان جدا سازد.نظم جهانی و قدرت خداوندی ضامن ابدی پیوند این ارکان مهم طبیعت است. تنها عشق است که در این مساله مستثنی است و هیچ تضمینی بر پیوند قلب های حساس و زودرنج نیست و دست سرنوشت به راحتی گره محبت و صفا را از هم می گسلد. چه بسا شکست ها که در این طریق بر من وارد آمد و بشکستم، لیکن حال خواهم پایان شکست را آغازی بر پیروزی های از این پس و امشب را نقطه عطفی بر شروع بگذارم و از او و تنها از او خواهم که دست گیرد
عشق آن است که هر چه بیشتر ارزانی داری ، سرشارتر شود و هر گاه آنرا در مشت گیری آسانتر از کفت رود ... پروازش ده تا که پایدار بماند
هر کس که چرایی دارد با هر چگونه ای خواهد ساخت.
ساعت راببین ..ثانیه ها را خوب تماشاکن ..آن سه عقربه ترسناک با فرمان ما کار نمیکنند .زمان میگذرد . چه تند،چه کند می گذرد .پس اگر منتظر باشی .ازآن عقب می افتی
عزیزم غصه نخور بالاخره دوران محنت و رنج تموم میشه به فردا فکر کن فردا از آن ماست اگه خودمونو باز باور کنیم از افتادن نترسیم باز برخیزم؛مثال کودکی که می خواهد راه رفتن بیاموزد؛بلند شو هیچ کس نمی تونه روحت رو ببند بکشه اگه اراده کنی هر مانعی رو میشه از سر راه برداشت
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
سفیدی ، شادی
نقل و نبات و شیرینی
خوشی ، خوبی ، رضایت
ایده آل ، مناسب ، عالی !
حلقۀ اسارت
نخست به دور انگشت چهارم دست چپ
بعد از آن به دور تمامی وجودت
حلقۀ اسارت
سکه پشت به رو میشود
آن روی سکه را دیدی ؟!
دعا میکنم هرگز نبینی
دیوانه نشوی هنر کرده ای !
چرا اسارت ؟
باید اوج رهایی باشد
گفته اند بخت !
پس یعنی شانس و اقبال
یعنی جلوه ای از فیض الهی
چرا ویرانش کنیم با تیشۀ بی اعتمادی ؟!
تنهایم نگذار ...
ببخش اگر آن نبودم که باید باشم !
سلام
آنقدر حرف در دل دارم که نهایت ندارد، اما نمی دانم چرا توان ندارم که بنگارم...!؟
رسوای عالم شدم و دل هجران دیده خود را در جفای یار فراموشکار چون شمع لرزان نیمه تمام نثار کردم و به مستی قطرات اشک از دیده فرو ریختم تا شاید سازنده کائنات را دل بر این خلقت عاجز تیره بخت بسوزد و طرحی نو بریزد. رسوای عالم شدم و به مستی شکوه ها از خالق خود آغاز نهادم تا از فتنه های فتنه انگیزش درس عبرتی گرفته بر مشتی پوست و استخوان سخت نگیرد، آتشی از قطرات سوزان سرشک بر دیده آنقدر روان ساختم که شاید شعله های درخشانش این جسم نحیف را بسوزاند و از غم و اندوه یار آزادش سازد ولی افسوس که ...! بی تامل بیاندیشید و بی دلیل بنویسید، بی سبب نیست که گفته اند رسم عشق این است...
لک لک ها و چلچله ها و کبوترهای این جهان با یکدیگر پیوند همیشگی می بندند، چگونه است که انسان، این اشرف مخلوقات قادر نیست با دل خود و دل یارش عهدی ببندد که هرگز گسستنی نباشد؟سبزه و گل با خاک تیره، زندگی با مرگ، روشنایی با ظلمت و بهار با زمستان، عهدی دائم دارند و هیچ قدرتی قادر نیست سبزه و گل را از خاک، زندگی را از مرگ، روشنایی را از تاریکی و بهار را از زمستان جدا سازد.نظم جهانی و قدرت خداوندی ضامن ابدی پیوند این ارکان مهم طبیعت است. تنها عشق است که در این مساله مستثنی است و هیچ تضمینی بر پیوند قلب های حساس و زودرنج نیست و دست سرنوشت به راحتی گره محبت و صفا را از هم می گسلد. چه بسا شکست ها که در این طریق بر من وارد آمد و بشکستم، لیکن حال خواهم پایان شکست را آغازی بر پیروزی های از این پس و امشب را نقطه عطفی بر شروع بگذارم و از او و تنها از او خواهم که دست گیرد
عشق آن است که هر چه بیشتر ارزانی داری ، سرشارتر شود و هر گاه آنرا در مشت گیری آسانتر از کفت رود ... پروازش ده تا که پایدار بماند
هر کس که چرایی دارد با هر چگونه ای خواهد ساخت.
ساعت راببین ..ثانیه ها را خوب تماشاکن ..آن سه عقربه ترسناک با فرمان ما کار نمیکنند .زمان میگذرد . چه تند،چه کند می گذرد .پس اگر منتظر باشی .ازآن عقب می افتی
عزیزم غصه نخور بالاخره دوران محنت و رنج تموم میشه به فردا فکر کن
فردا از آن ماست اگه خودمونو باز باور کنیم از افتادن نترسیم باز برخیزم؛مثال کودکی که می خواهد راه رفتن بیاموزد؛بلند شو هیچ کس نمی تونه روحت رو ببند بکشه اگه اراده کنی هر مانعی رو میشه از سر راه برداشت